Bezoek aan Texel en Drachten
29-06-2013
De vorige vlucht met een 'collega' van Club2009 was prima bevallen en deze dag ben ik samen met Jose gaan vliegen. De vorige poging was met name door de te harde wind niet doorgegaan, maar vandaag was het goed weer, ondanks dat de wind bijna dwars op de banen stond van de velden die we wilden aanvliegen: vliegveld Texel (volledig 'Texel International Airport') en vliegveld Drachten. Maar de wind zou binnen de door de vliegclub gestelde limieten blijven.
Een rekenvoorbeeld om dat duidelijk te maken met de wind van deze dag: gemiddeld 330/14, ofwel een wind komend uit het noord/noordwesten met 14 knopen. Kijkend naar de met deze wind te gebruiken baan op Rotterdam, dan hebben we het over runway 24 (ofwel 240, het derde cijfer '0' laten we weg), dan maakt de wind dus een hoek van 90 graden (330-240) met de baan, ofwel staat er precies dwars op, en met een snelheid van 14 knopen. De clublimiet om te mogen starten en landen is een crosswind van maximaal 15 knopen, dus oke. Kijkend naar Texel met runway 04 in gebruik komt de crosswind op dat moment uit op 13 knopen, overigens gelijk aan die bij vliegveld Drachten met runway 26 in gebruik. Het beoordelen van het (voorspelde) weer en hiermee ook deze berekening van de crosswind is een van de belangrijke zaken die horen bij een goede vluchtvoorbereiding. Een crosswind van meer dan 15 knopen betekent namelijk een 'nogo' (in ieder geval voor dat betreffende vliegveld).
De bewolking voor vandaag was scattered op 2000 voet, en het zicht meer dan 10 kilometer, dus hier geen enkel probleem :-)
De route hadden Jose en ik als volgt gepland, waarbij Jose naar Texel zou vliegen en ik van Texel naar Drachten en van Drachten weer terug naar Rotterdam The Hague Airport:
We vlogen met de PH-NSC en moesten eerst nog even tanken bij Foxtrot. Voor we vetrokken van de club probeerde ik (nogmaals) contact te krijgen met vliegveld Drachten, omdat voor landen daar Prior Permission Required (PPR) is. Evenals de avond ervoor lukte het niet om contact te krijgen, dus we besloten het nogmaals op Texel te proberen. Zoals mijn eerdere contactpersoon van de vliegclub aldaar mij overigens ook had aanbevolen om te doen, daar hij zelf vandaag niet aanwezig zou zijn op het vliegeveld. In ieder geval waren er dit weekend geen dragraces op het veld, zoals vorige keer wel het geval was :-o, dus dat kon geen obstakel zijn om er te mogen landen :-)
Rond kwart voor twee hingen we in de lucht, op weg naar Texel, met Jose als Pilot in Command terwijl ik de radio voor mijn rekening nam. De vlucht verliep gladjes, via Mike naar VOR Pampus, daarbij gebruik makend van de Garmin navigatie van de PH-NSC. VOR staat voor VHF Omni-directional Range station, dat is een zendstation voor radionavigatie en wordt veel gebruik in de luchtvaart. Vervolgens van Pampus 'recht omhoog' om bij Den Oever de corridor in te vliegen naar Texel. Bij het invliegen van de corridor riep ik Texel op om te informeren naar de in gebruik zijnde runway, de wind en welke route we moesten vliegen. Havenmeester Ed de Bruijn gaf aan dat we via reporting points Alfa en Bravo en een rechterbocht op baan 04 konden landen. Daar er als verwacht een stevige crosswind stond kregen we zelfs nog de optie om op baan 31 te landen, maar Jose koos voor baan 04 en zette de Robin rond half drie keurig aan de grond.
Nadat Jose de landing had afgerekend, en ik nogmaals een vruchteloze poging had gedaan om contact te krijgen met Drachten, gingen we een drankje drinken bij het restaurant. Het was gezellig druk, veel toeristen en er werd actief parachute gesprongen, waarbij mij opviel dat het met name tandemsprongen waren. Lijkt mij toch echt niets ... Qua vliegen was het betrekkelijk rustig op het veld, hetgeen volgens Ed kwam door de vrij sterke (cross)wind, waardoor blijkbaar een hoop piloten op zo'n dag liever niet naar Texel vliegen.
Na nog een drietal pogingen lukte het zowaar vliegveld Drachten aan de lijn te krijgen, waarbij de daar dienstdoende havenmeester (het zijn daar overigens allemaal vrijwilligers van de locale vliegclub!) met een onvervalst Fries accent aangaf dat we van harte welkom waren!
Nu was het mijn beurt en om half vier vertrokken we richting Drachten. In een vrijwel rechte lijn, richting het 'Friese uiteinde' van de afsluitdijk, en hierna in het zuiden door de niet actieve control zone van vliegbasis Leeuwarden vliegend. Jose, die nu de radio deed, had vantevoren gechecked bij Dutch Mill Info of we door de CTR mochten vliegen. Via een rechterhandcircuit zette ik om even na vieren de kist aan de grond op baan 26. Overigens ook iets om in de gaten te houden: we mogen alleen gebruik maken van baan 26, want baan 08 - waarbij je over Drachten moet vliegen - mag alleen gebruikt worden in geval van nood. Ofwel bepaalt de actuele windrichting of je uberhaupt naar Drachten kunt vliegen!
Van de havenmeester mocht ik op het gras bij de toren parkeren, echter zowel Jose als ik twijfelde aan de gesteldheid van dit 'grasveld' en ik besloot dan ook om netjes op het betonnen platform te blijven staan. En dat was geen slechte keuze zagen we, toen we over het gras naar de toren liepen om de landing af te rekenen :-)
Hoewel het veld uitgestorven was, was het op de toren 'knetterdruk', al snel waren er 4 mensen! De havenmeester liet nog even weten dat hij zelf F16 piloot was geweest en als piloot kon profiteren van een magische 'windknop' in deze straaljager, waarmee hij kon vermijden dat hij moest landen met een lastige crosswind... En als we wilden mochten we beneden in 'de kantine' zelf een bak koffie zetten! We waren echter al vrij laat, het was inmiddels al bijna half vijf en na ons was de PH-NSC nog door een ander lid van de club gereserveerd, dus na een gezellige 15 minuten kletsen gingen we er weer vandoor.
De laatste leg naar Rotterdam vloog ik ook en Jose ontfermde zich wederom over de radio. Direct na het opstijgen moest ik met een rechterbocht voorkomen dat we over Drachten zouden vliegen. Zo gezegd, zo gedaan. Vervolgens met een linkerbocht ten noorden om Drachten heen, en weer op de navigatie richting VOR Pampus. Ten noorden van Lelystad vliegend leek het weer ineens slechter te worden en de hemel dicht te trekken met donkere lagerhangende bewolking. Op mijn verzoek informeerde Jose voor de zekerheid bij Dutch Mill Info of er wellicht een - onverwachte - omslag van het weer gaande was, maar dat bleek niet het geval. Verderop trok de lucht inderdaad weer open. Van Pampus vloog ik direct naar Mike. Bij het afluisteren van de ATIS (de Automatic Terminal Information Service) van Rotterdam The Hague Airport kregen we te horen dat runway 06 nog steeds in gebruik was. Bij het aanmelden bij Rotterdam Tower kregen we echter te horen dat baan 24 in gebruik was ... Een check van Jose gaf aan dat de toren net besloten had om van baan te wisselen, en dat dit in het volgende ATIS bericht gecorrigeerd zou zijn.
Vervolgens vroeg de verkeersleiding of ik een direct final runway 24 wilde vliegen en dat vond ik prima. Melden boven de VOR en om 17.35 uur stonden we weer keurig aan de grond.
Op de club dronken we nog gezellig wat en natuurlijk moest de gebruikelijke administratie afgehandeld worden.
Een heerlijk middagje vliegen!
De foto's (mede met dank aan Jose):
